بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦  أَوَلَمْ یَرَوْا۟ أَنَّ ٱللَّهَ ٱلَّذِى خَلَقَ ٱلسَّمَـٰوَ‌ٰتِ وَٱلْأَرْضَ قَادِرٌ عَلَىٰٓ أَن یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَجَعَلَ لَهُمْ أَجَلًا لَّا رَیْبَ فِیهِ فَأَبَى ٱلظَّـٰلِمُونَ إِلَّا کُفُورًا (99) قُل لَّوْ أَنتُمْ تَمْلِکُونَ خَزَآئِنَ رَحْمَةِ رَبِّىٓ إِذًا لَّأَمْسَکْتُمْ خَشْیَةَ ٱلْإِنفَاقِ ۚ وَکَانَ ٱلْإِنسَـٰنُ قَتُورًا (100) ♦

آیا ندانستند آن خدایی که آسمان‌ها و زمین را آفریده قادر است بر آنکه همانند [جسم دنیوی] آن‌ها را [در آخرت] بیافریند [و عین روح برزخی آنها را در آن وارد کند] و [نیز] برای آن‌ها [در زندگی دنیا و هم چنین در مکث برزخی تا روز قیامت] مدت معینی قرار داده که هیچ تردیدی در آن نیست؟! اما این ستمکاران از هر چیز جز انکار و کفران سرباز زدند. ❋ بگو: اگر شما خزانه‌های رحمت پروردگار مرا مالک می‌شدید آن‌گاه از بیم [تمام شدن خزائن به واسطه] انفاق حتماً امساک می‌کردید و انسان همواره [روی نیاز و فقر ذاتی خود طبعاً] بخیل است.❋