بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ
♦ سَیَقُولُونَ ثَلَـٰثَةٌ رَّابِعُهُمْ کَلْبُهُمْ وَیَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ کَلْبُهُمْ رَجْمًا بِٱلْغَیْبِ ۖ وَیَقُولُونَ سَبْعَةٌ وَثَامِنُهُمْ کَلْبُهُمْ ۚ قُل رَّبِّىٓ أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِم مَّا یَعْلَمُهُمْ إِلَّا قَلِیلٌ ۗ فَلَا تُمَارِ فِیهِمْ إِلَّا مِرَآءً ظَـٰهِرًا وَلَا تَسْتَفْتِ فِیهِم مِّنْهُمْ أَحَدًا (22) ♦
به زودی [کفّار قومت] میگویند: آنها سه نفرند چهارمی آنها سگشان است و میگویند: پنج نفرند ششمی آنها سگشان است. سخنپراکنی بیدلیل! و میگویند:هفت نفرند و هشتمی آنها سگشان است. بگو: پروردگار من به شمار آنها داناتر است؛ جز اندکی [از اهل کتاب و امت تو کسی شمار] آنها را نمیداند، پس دربارۀ آنها جز به گفتگوی ظاهری (به مقداری که قرآن بیان کرده) محاجّه مکن و دربارۀ آنها از احدی از آنان نظر مخواه.❋