بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ وَٱضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا رَّجُلَیْنِ جَعَلْنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَیْنِ مِنْ أَعْنَـٰبٍ وَحَفَفْنَـٰهُمَا بِنَخْلٍ وَجَعَلْنَا بَیْنَهُمَا زَرْعًا (32) کِلْتَا ٱلْجَنَّتَیْنِ ءَاتَتْ أُکُلَهَا وَلَمْ تَظْلِم مِّنْهُ شَیْـًٔا ۚ وَفَجَّرْنَا خِلَـٰلَهُمَا نَهَرًا (33) وَکَانَ لَهُۥ ثَمَرٌ فَقَالَ لِصَـٰحِبِهِۦ وَهُوَ یُحَاوِرُهُۥٓ أَنَا۠ أَکْثَرُ مِنکَ مَالًا وَأَعَزُّ نَفَرًا (34)♦

و برای آن‌ها مثال زن دو مرد [مؤمن و کافر] را که به یکی از آن‌ها [که کافر بود] دو باغ از درختان انگور عطا کردیم و دور تا دور هر دو [باغ] را از درخت خرما احاطه دادیم و فاصلۀ میان آن دو را کشتزار قرار دادیم. ❋ هر دو باغ میوه‌های خود را می‌آوردند و از آن چیزی نمی‌کاستند و میان آن دو [باغ] نهر آبی روان ساختیم. ❋ و آن مرد را [غیر از این‌ها نیز] اموال گوناگون بود، پس [از روی تکبر و غفلت از حق] به رفیقش در حالی که با او گفتگو داشت گفت: من مالم از تو بیشتر و افرادم از تو نیرومندتر است. ❋