بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ قَالَ رَبِّ ٱجْعَل لِّىٓ ءَایَةً ۚ قَالَ ءَایَتُکَ أَلَّا تُکَلِّمَ ٱلنَّاسَ ثَلَـٰثَ لَیَالٍ سَوِیًّا (10) فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِۦ مِنَ ٱلْمِحْرَابِ فَأَوْحَىٰٓ إِلَیْهِمْ أَن سَبِّحُوا۟ بُکْرَةً وَعَشِیًّا (11)♦

گفت: پروردگارا، برای من نشانه‌ای [از تحقق این بشارت] قرار ده. گفت: نشانه‌ات آنکه نتوانی سه شب [و روز متوالی] درحالی که سالم هستی با مردم سخن بگویی [زبانت با خدا باز و با مردم بسته باشد]. ❋ پس از محراب بر قوم خود بیرون آمد و به آن‌ها اشاره نمود که بامداد و شبانگاه تسبیح کنید [یا نماز بخوانید و آن‌ها از این اشاره فهمیدند که وعدۀ فرزند نزدیک شده].❋