بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ یَـٰیَحْیَىٰ خُذِ ٱلْکِتَـٰبَ بِقُوَّةٍ ۖ وَءَاتَیْنَـٰهُ ٱلْحُکْمَ صَبِیًّا (12) وَحَنَانًا مِّن لَّدُنَّا وَزَکَوٰةً ۖ وَکَانَ تَقِیًّا (13) وَبَرًّۢا بِوَ‌ٰلِدَیْهِ وَلَمْ یَکُن جَبَّارًا عَصِیًّا (14) وَسَلَـٰمٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَیَوْمَ یَمُوتُ وَیَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا (15)♦

[پس یحیی را به وی عطا کردیم و به او گفتیم] ای یحیی، کتاب [تورات یا همه کتاب‌های آسمانی گذشته] را به قوت [و نیروی فهم معانی آن] بگیر و ما او را در حال کودکی حکمت [و درک معارف الهی و نبوت] عطا کردیم. ❋  و [نیز او را] عطوفت و مهربانی دل از جانب خود و نمو و رشد روحی و پاکی عطا کردیم و او پرهیزکار [از هر لغو و باطل در محدودۀ سن خود] بود. ❋ و نیز نیکوکار به پدر و مادر بود و هرگز متکبر و گردنکش و نافرمان نبود. ❋  و سلام و ایمنی [از هر ترس و عذاب] بر او باد روزی که زاده شد و روزی که می‌میرد و روزی که زنده برانگیخته می‌شود.❋