بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ قَالَ إِنَّمَآ أَنَا۠ رَسُولُ رَبِّکِ لِأَهَبَ لَکِ غُلَـٰمًا زَکِیًّا (19)  قَالَتْ أَنَّىٰ یَکُونُ لِى غُلَـٰمٌ وَلَمْ یَمْسَسْنِى بَشَرٌ وَلَمْ أَکُ بَغِیًّا (20) قَالَ کَذَ‌ٰلِکِ قَالَ رَبُّکِ هُوَ عَلَىَّ هَیِّنٌ ۖ وَلِنَجْعَلَهُۥٓ ءَایَةً لِّلنَّاسِ وَرَحْمَةً مِّنَّا ۚ وَکَانَ أَمْرًا مَّقْضِیًّا (21)♦

گفت: جز این نیست که من فرستادۀ پروردگار تو هستم تا تو را [همین حال] پسری پاکیزه ببخشم. ❋ گفت: چگونه مرا پسری باشد با آنکه بشری به من دست نزده و هرگز بدکاره هم نبوده‌ام. ❋ گفت: همین‌طور است، پروردگارت گفته: این کار بر من آسان است، [می‌خواهیم تا مصالحی را تحقق بخشیم] و تا او را نشانه‌ای [از قدرت خود] برای مردم و رحمتی از جانب خود قرار دهیم و [این ابداع در خلقت] امری است که [در لوح محفوظ] دستور قطعی آن صادر گردیده است.❋