بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ إِنَّا نَحْنُ نَرِثُ ٱلْأَرْضَ وَمَنْ عَلَیْهَا وَإِلَیْنَا یُرْجَعُونَ (40) وَٱذْکُرْ فِى ٱلْکِتَـٰبِ إِبْرَ‌ٰهِیمَ ۚ إِنَّهُۥ کَانَ صِدِّیقًا نَّبِیًّا (41) إِذْ قَالَ لِأَبِیهِ یَـٰٓأَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لَا یَسْمَعُ وَلَا یُبْصِرُ وَلَا یُغْنِى عَنکَ شَیْـئاً(42) ♦

بی‌تردید ما خودمان، زمین و کسانی را که بر روی آن هستند به ارث می‌بریم [اهل آن را فانی می‌کنیم و خود باقی می‌مانیم] و همه در روز قیامت به سوی ما بازگردانده می‌شوند. ❋ و در این کتاب از ابراهیم یاد کن که او بسیار راستگو و پیامبر [خدا] بود. ❋ آن‌گاه که به پدر خود [به عموی خود آزر که سرپرست او بود] گفت: ای پدر، چرا چیزی را که نمی‌شنود و نمی‌بیند و هیچ آسیبی را از تو دفع نمی‌کند [بت‌ها را] می‌پرستی؟!❋