بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ وَٱذْکُرْ فِى ٱلْکِتَـٰبِ إِدْرِیسَ ۚ إِنَّهُۥ کَانَ صِدِّیقًا نَّبِیًّا (56) وَرَفَعْنَـٰهُ مَکَانًا عَلِیًّا (57) أُو۟لَـٰٓئِکَ ٱلَّذِینَ أَنْعَمَ ٱللَّهُ عَلَیْهِم مِّنَ ٱلنَّبِیِّۦنَ مِن ذُرِّیَّةِ ءَادَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّیَّةِ إِبْرَ‌ٰهِیمَ وَإِسْرَ‌ٰٓءِیلَ وَمِمَّنْ هَدَیْنَا وَٱجْتَبَیْنَآ ۚ إِذَا تُتْلَىٰ عَلَیْهِمْ ءَایَـٰتُ ٱلرَّحْمَـٰنِ خَرُّوا۟ سُجَّدًا وَبُکِیًّا (58) ♦

و در این کتاب از ادریس [جد دوم نوح] یاد کن، که او بسیار راستگو و پیامبر بود. ❋  و ما او را به مکانت و منزلت والایی ارتقا دادیم [و به آسمان بالا بردیم]. ❋ اینان [این انبیاء ده‌گانه و مریم] کسانی هستند از پیامبران که خداوند به آن‌ها نعمت [نبوت، دین و کتاب آسمانی] عطا کرده، [پیامبرانی] از اولاد آدم و از [نسل] کسانی [از اولاد نوح] که آن‌ها را همراه نوح به کشتی نشاندیم [مانند غیر ادریس] و از اولاد ابراهیم و اسرائیل [مانند انبیاء بنی‌اسرائیل و مریم] و [آن‌ها عبارت‌اند] از کسانی که آن‌ها را هدایت کردیم و برگزیدیم، هنگامی که آیات خدای رحمان [آیات کتاب‌های آسمانی یا نشانه‌های توحید و عظمت او] بر آن‌ها خوانده می‌شد گریان و سجده‌کنان بر رو درمی‌افتادند.❋