بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦  جَنَّـٰتِ عَدْنٍ ٱلَّتِى وَعَدَ ٱلرَّحْمَـٰنُ عِبَادَهُۥ بِٱلْغَیْبِ ۚ إِنَّهُۥ کَانَ وَعْدُهُۥ مَأْتِیًّا (61) لَّا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَـٰمًا ۖ وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیهَا بُکْرَةً وَعَشِیًّا (62) تِلْکَ ٱلْجَنَّةُ ٱلَّتِى نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن کَانَ تَقِیًّا (63) ♦

باغ‌های جاودانی که خدای رحمان به بندگانش ناپیدا از نظرشان [و خارج از اختیارشان] وعده داده، و بی‌تردید وعدۀ او آمدنی است. ❋ در آنجا جز سلام و درود [از فرشتگان و از یکدیگر] هرگز کلامی لغو و باطل نمی‌شنوند و برای آن‌ها در آنجا روزی‌شان بامداد و شبانگاه [مهیّا] است. ❋ این همان بهشتی است که به هر کس از بندگان خود که پرهیزکار باشد به ارث خواهیم داد.❋