بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦  وَیَقُولُ ٱلْإِنسَـٰنُ أَءِذَا مَا مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَیًّا (66) أَوَلَا یَذْکُرُ ٱلْإِنسَـٰنُ أَنَّا خَلَقْنَـٰهُ مِن قَبْلُ وَلَمْ یَکُ شَیْـًٔا(67) فَوَرَبِّکَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَٱلشَّیَـٰطِینَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِیًّا (68) ♦

و انسان [منکر معاد] پیوسته می‌گوید: آیا هنگامی که من مُردم حتماً در آینده نزدیک [از زیر خاک] زنده بیرون آورده می‌شوم؟!❋ آیا [این] انسان به یاد نمی‌آورد که همانا ما او را پیش از این آفریدیم در حالی که چیزی نبود؟❋ پس سوگند به پروردگارت که بی‌تردید آن‌ها را با شیطان‌ها [در صحنۀ محشر] گرد می‌آوریم سپس آن‌ها را گروه گروه دور دوزخ در حالی که [از شدت عذاب] به زانو درافتاده‌اند حاضر خواهیم نمود.❋