بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ أَفَرَءَیْتَ ٱلَّذِى کَفَرَ بِـَٔایَـٰتِنَا وَقَالَ لَأُوتَیَنَّ مَالًا وَوَلَدًا (77) أَطَّلَعَ ٱلْغَیْبَ أَمِ ٱتَّخَذَ عِندَ ٱلرَّحْمَـٰنِ عَهْدًا (78) کَلَّا ۚ سَنَکْتُبُ مَا یَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُۥ مِنَ ٱلْعَذَابِ مَدًّا (79) وَنَرِثُهُۥ مَا یَقُولُ وَیَأْتِینَا فَرْدًا (80)♦

پس آیا دیدی کسی را که به نشانه‌ها [ی توحید] و آیات [کتاب] ما کفر ورزید و گفت: مسلّماً [به‌واسطه اختیار شرک در دنیا مال و فرزند فراوانی می‌یابم و اگر آخرتی باشد در آنجا نیز] مال و فرزند داده خواهم شد؟!❋ آیا او بر غیب [آیندۀ دنیا یا نهان عالم آخرت] اطلاع یافته یا در نزد خداوند پیمانی گرفته [که چنین دل خوش کرده است]؟! ❋ چنین نیست، به زودی آنچه را می‌گوید می‌نویسیم [یا آنچه را نوشته‌ایم به او ارائه می‌کنیم و یا در حقّش اجرا می‌نماییم] و عذاب [آخرت] را برای او به‌طور نامتناهی دراز می‌گردانیم. ❋ و آنچه را می‌گوید [سخن شرک او را یا مال و فرزندی که از آن‌ها سخن می‌گوید] به ارث می‌بریم و [در روز واپسین] نزد ما تنها خواهد آمد. ❋