بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

♦ طه (1) مَآ أَنزَلْنَا عَلَیْکَ ٱلْقُرْءَانَ لِتَشْقَىٰٓ (2) إِلَّا تَذْکِرَةً لِّمَن یَخْشَىٰ (3) تَنزِیلًا مِّمَّنْ خَلَقَ ٱلْأَرْضَ وَٱلسَّمَـٰوَ‌ٰتِ ٱلْعُلَى (4) ♦

طا، ها. من پاک و منزه و هدایتگرم. [ای محمّد] ای مرد بزرگ پاکدل و راهنما، هر دو پای را [هنگام نماز] بر زمین نه. ❋ ما قرآن را بر تو نفرستادیم تا [در راه اجرای آن، یا با تأسف بر عدم پذیرش آن، یا با انجام عبادت‌های طاقت‌فرسا] به زحمت و رنج افتی. ❋ لکن [آن را فرستادیم] برای آنکه یادآوری باشد برای هر کسی که می‌ترسد [طبق فطرت توحیدی استعداد ترس از مبدأ و معاد دارد]. ❋ [این قرآن] فرو فرستاده شده، از جانب کسی که زمین و آسمان‌های بلند را آفریده.❋