بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

 ♦ وَلَقَدْ عَهِدْنَآ إِلَىٰٓ ءَادَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِىَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُۥ عَزْمًا (115) وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَـٰٓئِکَةِ ٱسْجُدُوا۟ لِءَادَمَ فَسَجَدُوٓا۟ إِلَّآ إِبْلِیسَ أَبَىٰ (116) فَقُلْنَا یَـٰٓـَٔادَمُ إِنَّ هَـٰذَا عَدُوٌّ لَّکَ وَلِزَوْجِکَ فَلَا یُخْرِجَنَّکُمَا مِنَ ٱلْجَنَّةِ فَتَشْقَىٰٓ (117) إِنَّ لَکَ أَلَّا تَجُوعَ فِیهَا وَلَا تَعْرَىٰ (118) وَأَنَّکَ لَا تَظْمَؤُا۟ فِیهَا وَلَا تَضْحَىٰ (119) ♦

 و همانا ما به آدم از پیش سفارش کردیم [که از شجره ممنوعه نخورد] پس فراموش نمود و ما برای او عزمی [راسخ] نیافتیم. ❋ و [به یاد آر] هنگامی که به فرشتگان گفتیم: به آدم سجده کنید؛ پس سجده کردند جز ابلیس که سرباز زد. ❋ پس گفتیم: ای آدم، همانا این [ابلیس] دشمن تو و همسر توست، پس مبادا شما را از این بهشت بیرون کند پس در رنج و زحمت [اداره زندگی] افتی. ❋ و البته برای تو در اینجا این [نعمت] هست که نه گرسنه شوی و نه برهنه. ❋ و نه تشنه شوی در آن و نه آفتابزده.❋