بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

 ♦ أَمِ ٱتَّخَذُوٓا۟ ءَالِهَةً مِّنَ ٱلْأَرْضِ هُمْ یُنشِرُونَ (21) لَوْ کَانَ فِیهِمَآ ءَالِهَةٌ إِلَّا ٱللَّهُ لَفَسَدَتَا ۚ فَسُبْحَـٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلْعَرْشِ عَمَّا یَصِفُونَ (22) ♦

آیا آن‌ها معبودهایی از زمین اتخاذ کرده‌اند [نظیر بت‌ها و اجنّه] که [مردم را در دنیا می‌آفرینند و در آخرت] برمی‌انگیزانند؟!❋ اگر در آسمان‌ها و زمین خدایان دیگری غیر از اللَّه وجود داشت، بی‌شک هر دو [آسمان‌ها و زمین از نظر حدوث و بقا] فاسد می‌شدند [تعدد خالق مدبّر و مقتدر و مستقل در ارادۀ قبل از آفرینش مانع از اصل خلقت و پس از آن سبب فساد در بقا می‌شد]. پس منزه است خداوند صاحب عرش [دارای تسلط تام بر اجزای عالم هستی] از آنچه [مشرکان] توصیف می‌کنند.❋