بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

 ♦ وَحَرَ‌ٰمٌ عَلَىٰ قَرْیَةٍ أَهْلَکْنَـٰهَآ أَنَّهُمْ لَا یَرْجِعُونَ (95) حَتَّىٰٓ إِذَا فُتِحَتْ یَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن کُلِّ حَدَبٍۢ یَنسِلُونَ (96) وَٱقْتَرَبَ ٱلْوَعْدُ ٱلْحَقُّ فَإِذَا هِىَ شَـٰخِصَةٌ أَبْصَـٰرُ ٱلَّذِینَ کَفَرُوا۟ یَـٰوَیْلَنَا قَدْ کُنَّا فِى غَفْلَةٍۢ مِّنْ هَـٰذَا بَلْ کُنَّا ظَـٰلِمِینَ (97) ♦

و ممنوع و غیر ممکن است بر مجتمعی که آن‌ها را هلاک کرده‌ایم [بازگشت به دنیا] آن‌ها باز نخواهند گشت. ❋ [بقاء اختیار برای بشر ادامه دارد] تا آن‌گاه که [آثار قیامت ظاهر گردد و راه] یأجوج و مأجوج [به شکستن سد] گشوده گردد و آن‌ها از هر بلندی و مرتفعی به شتاب سرازیر شوند. ❋ و وعدۀ حق [قیامت] نزدیک گردد پس به ناگاه حادثه این باشد که دیدگان کسانی که کفر ورزیده‌اند [از عظمت و هول منظره] خیره و بی‌حرکت گردد [و فریاد زنند:] ای وای بر ما که از این [روز] سخت در غفلت بودیم، بلکه ما گروهی ستمکار بودیم [و غفلت ما در اثر ظلم خود ما بود).❋