بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ

 ♦ وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِى ٱلزَّبُورِ مِنۢ بَعْدِ ٱلذِّکْرِ أَنَّ ٱلْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِىَ ٱلصَّـٰلِحُونَ (105) إِنَّ فِى هَـٰذَا لَبَلَـٰغًا لِّقَوْمٍ عَـٰبِدِینَ (106) ♦

و حقّا که ما در هر کتاب آسمانی پس از لوح محفوظ و در زبور [داود] پس از ذکر [تورات موسی] و در قرآن پس از آن کتاب‌ها، نوشتیم و مقرّر کردیم که همانا [ملکیت و حاکمیت و استفادۀ تام از برکات] این زمین را بندگان صالح و شایستۀ من به ارث خواهند برد [از دست غاصبان و ائمّۀ جور به امامان عدل و خلفای آن‌ها منتقل خواهد شد]. ❋ همانا در [محتوای] این [سوره یا این کتاب] برای گروهی که خداپرستند وسیلۀ رسیدن به غایت مقصود [و دین و دنیای سالم] نهفته است.❋