بسم الله الرحمن الرحیم

 

21بهمن95
 

دهۀ فجر ایام مبارکی است، به‌خصوص 22 بهمن که فجر صادق شد و سپیدۀ صبح طلوع کرد و انقلاب ما به پیروزی رسید.

امام بزرگوار ما از 12بهمن57 وارد ایران شدند؛ اما طاغوت حکومت را رها نمی‌کرد. با رهنمودهای امام بزگوارمان و تبعیت مردم در سراسر ایران اسلامی و توسلاتی که انجام شد، در 22بهمن انقلاب به پیروزی رسید.

نفس‌های آخر طاغوت

آخرین تلاش مذبوحانۀ طاغوت در 21 بهمن، اعلام حکومت‌نظامی در تهران بود. تصمیم وحشیانه‌ای گرفته بودند، گفتند از بعدازظهر آن روز نباید ‌کسی در کوچه‌ و خیابان‌های تهران رفت‌وآمد کند، می‌خواستند تا مردم بیرون نمی‌آیند، امام بزرگوارمان که آن زمان در مدرسۀ علوی تهران ساکن بودند و تمام شخصیت‌های مؤثر انقلاب را بگیرند و اعدام کنند.؛ اما حضرت امام(‌رضوان‌الله‌تعالی‌علیه) به ذهن مبارکشان رسید که به مردم پیغام دهند از خانه‌ها بیرون بیایند و به حکومت‌نظامی اعتنا نکنند. 

بشارت امام زمان(علیه‌السلام) به تحقق پیروزی انقلاب

آن زمان شخصی با حضرت بقیة‌الله(‌ارواحنافداه) در ارتباط بود و برای حضرت امام پیغام آورد که امام زمان(علیه‌السلام) می‌فرمایند: به مردم بگویید از خانه‌ها بیرون بیایند. وقتی حضرت امام این پیغام را بیان کردند، مرحوم آیت‌الله طالقانی نگران شدند و به حضرت امام تلفن زدند و گفتند این کار خیلی خطرناک است؛ مثل کشتار 17 هفده شهریور می‌شود. رژیم طاغوت 17شهریور سال 57 صدها نفر، حتی بعضی گفتند چند هزار نفر را در میدان ژالۀ آن زمان به خاک‌وخون کشید.

امام در جواب آقای طالقانی گفته بودند: اگر دستور از طرف امام زمان(علیه‌السلام) باشد، آیا باز هم ممانعت می‌کنید؟ وقتی این حرف مطرح شد، آقای طالقانی آنچنان منقلب شده بودند که گوشی تلفن از دستشان روی زمین افتاده بود. بعضی که نزد ایشان بودند، فکر کرده بودند حضرت امام به ایشان تشَر رفته‌اند و ایشان ناراحت شده‌اند؛ اما گفته بودند حضرت امام می‌گویند من از بالا دستور می‌گیرم.

حضرت امام به آن واسطه گفتند به امام زمان(علیه‌السلام) بگو حالا که لطف کردند و بشارت دادند پیروزی محقق می‌شود، بپرس آیا این پیروزی با خونریزی است یا بدون خونریزی؟ مجدداً پیغام دادند تقدیر این است که بدون خونریزی و کشتار باشد و همین‌گونه هم شد.

توسل حضرت امام(رحمةالله‌علیه) برای پیروزی انقلاب

خود حضرت امام هم شب 22 بهمن به آقای دکتر بهشتی و بعضی دیگر گفته بودند برای پیروزی انقلاب می‌خواهم به حرم حضرت عبدالعظیم(علیه‌السلام) بروم و توسل پیدا کنم. حضرت امام نصف شب به حرم حضرت عبدالعظیم(علیه‌السلام) می‌روند؛ ولی اجازه نمی‌دهند کسی همراهشان وارد حرم شود و بعد از یک ساعت برمی‌گردند. می‌گویند وقتی برگشتند از چشمانشان مشخص بود خیلی گریه کرده‌اند. همان شب وقتی از حرم بیرون می‌آیند، به آقای بهشتی می‌فرمایند: پیروزی ما را امضا فرمودند. پیروزی به ایشان الهام شده بود. فردای آن روز هم پیروزی محقق شد.

تفاوت حکومت الهی با حکومت طاغوت

 بعد از پیروزی انقلاب، مشکلات فراوانی وجود داشته است. کارهای خلاف انجام گرفته است، اختلاس‌ها، حقوق‌های کذایی، سرقت‌ها و ظلم‌هایی که می‌شود، انسان را دل‌چرکین می‌کند.

 بنده می‌خواهم این را عرض کنم حکومت اسلامی به این معنا نیست که آنچه در داخل انقلاب انجام می‌گیرد، همه مطابق شرع است؛ ولی همه باید دست‌به‌دست هم دهیم و تلاش کنیم تا جلوی خلاف‌ها را بگیریم و کاری کنیم که آنچه انجام می‌گیرد، مطابق شرع باشد. 

آنچه با انقلاب محقق شد، اصل حاکمیت انقلاب است که همان حاکمیت الله(تبارک و تعالی) است؛ چون حکومت با پروردگار است. خدای متعال اذن داده است که پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و امامان(علیهم‌السلام) و در زمان غیبت، مجتهدین جامع‌الشرایط حاکم باشند. الان این امر محقق شده است، اصل حکومت ما با ولایت فقیهی که در رأس حکومت است، شرعی است که این،‌ حکومت پروردگار است. 

زمان امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) را با قبل و بعدش ملاحظه کنید. کسانی‌که قبل و بعد از حضرت حاکم بودند، از جانب پروردگار و پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نبودند؛ لذا حکومتشان شرعی نبود؛ اما در زمان امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)، اختیار حکومت دست شخصیتی آمد که با واسطه به پروردگار وصل بود. حال این معنایش این نیست در پنج سالی که امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) حکومت کردند، کار خلافی در حکومتشان انجام نمی‌شد. آن زمان هم بسیاری از استاندارانی که حضرت نصب می‌کردند، کار خلاف می‌کردند، امام(علیه‌السلام) هم آن‌ها را توبیخ می‌کردند؛ لذا کسی نباید آرزو کند که ای کاش امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) نبودند و دیگری حاکم بود. دیگری طاغوت می‌شود.

انقلاب ما هم با مجتهد جامع‌الشرایط که در رأس است، انقلاب اسلامی شده است؛ اما همۀ مردم هم باید بدانند که خودمان باید تلاش کنیم، باید خودمان را تربیت کنیم کار خلاف انجام ندهیم و الا کسی مجبور به عمل صالح نیست. در همین حکومت، اشخاص می‌توانند کار خلاف بکنند؛ اما باید بدانند مسئولیت بزرگی است. امام بزرگوار، مردم عزیز، شهدایی که جانشان را دادند و جانبازانی که سلامتی‌شان را دادند، زحمت فراوان کشیدند تا علاوه بر اینکه در رأس حکومت ولی‌فقیه باشد، در داخل حکومت هم عمل صالح انجام شود، نه عمل خلاف. 

همه باید تلاش کنیم تا إن‌شا‌ءالله بتوانیم نزد امام بزرگوارمان و شهدای عزیزمان روسفید باشیم.

و السلام علیکم و رحمة الله